بعد از اینکه افراد می‌پذیرند که به سرطان مبتلا هستند و با روند جدید درمان سازگار می‌شوند، اغلب احساس امیدواری می‌کنند. دلایل زیادی برای احساس امیدواری وجود دارد. میلیون‌ها نفر که به سرطان مبتلا بوده‌اند، امروزه زنده هستند. شانس شما برای زندگی با سرطان و حتی فراتر از آن، اکنون بهتر از همیشه است. و افراد مبتلا به سرطان می‌توانند حتی در طول درمان، زندگی فعالی داشته باشند.

برخی پزشکان معتقدند که امیدواری می‌تواند به بدن شما در مقابله با سرطان کمک کند. بنابراین، دانشمندان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا نگرش امیدوارانه و مثبت می‌تواند به بهبود احساس افراد کمک کند یا خیر. در زیر چند راه برای تقویت حس امیدواری شما آورده شده است:

• روزها و برنامه‌های خود را همانطور که همیشه انجام می‌دادید، برنامه‌ریزی کنید. ممکن است کمی تغییر کند، اما اشکالی ندارد.
• تا جایی که می‌توانید، سعی کنید کارهایی که دوست دارید انجام دهید را محدود نکنید.
• به دنبال دلایلی برای امیدواری باشید. اگر کمکتان می‌کند، آن‌ها را بنویسید یا با دیگران در مورد آن‌ها صحبت کنید.
• زمانی را در طبیعت بگذرانید.
• به باورهای دینی یا معنوی خود فکر کنید.
• به داستان‌های زندگی افرادی که با سرطان زندگی می‌کنند و زندگی فعالی دارند گوش دهید.

عصبانیت در سرطان

کاملاً طبیعی است که بپرسید “چرا من؟” و از سرطان عصبانی باشید. ممکن است احساس خشم یا رنجش نسبت به ارائه‌دهندگان خدمات سلامت، دوستان سالم و عزیزانتان داشته باشید. و اگر مذهبی هستید، حتی ممکن است از خدا نیز عصبانی باشید.

خشم اغلب از احساساتی ناشی می‌شود که نشان دادن آن‌ها سخت است. مانند:

• ترس
• وحشت
• ناامیدی
• اضطراب
• درماندگی

اگر احساس خشم می‌کنید، نیازی نیست تظاهر کنید که همه چیز خوب است. نگه داشتن این احساسات در درون خود خوب نیست. گاهی اوقات خشم می‌تواند در کوتاه‌مدت مفید باشد، زیرا ممکن است شما را وادار به عمل کند. اما داشتن خشم یا رنجش مداوم برای شما یا اطرافیانتان خوب نخواهد بود. با خانواده و دوستانتان درباره خشمتان صحبت کنید. یا از پزشکتان بخواهید که شما را به یک مشاور ارجاع دهد.

غم و اندوه و افسردگی در سرطان

بسیاری از افراد مبتلا به سرطان احساس غم و اندوه می کنند. آنها احساس از دست دادن سلامتی خود و زندگی ای را که قبل از اینکه بفهمند به این بیماری مبتلا شده اند، دارند. حتی زمانی که درمانتان تمام شد، ممکن است همچنان غمگین باشید. این یک پاسخ رایج به هر بیماری جدی است. پذیرفتن تمام تغییراتی که در حال وقوع است ممکن است زمان بر باشد.

وقتی غمگین هستید، ممکن است انرژی بسیار کمی داشته باشید، احساس خستگی کنید یا تمایلی به خوردن غذا نداشته باشید. برای برخی، این احساسات با گذشت زمان از بین می روند یا کاهش می یابند. اما برای برخی دیگر، این احساسات می توانند قوی تر شوند. احساسات دردناک بهتر نمی شوند و در مسیر زندگی روزمره قرار می گیرند. این ممکن است به این معنی باشد که شما افسردگی دارید، که می تواند در برخی از افراد مبتلا به سرطان شایع باشد. اغلب مردم نمیدانند که افسردگی یک وضعیت پزشکی و قابل درمان است و حتی گاهی افسردگی از عوارض درمان‌های سرطان است . خیلی از مردم تلاش میکنند  افسردگی خود را پنهان کنند یا انکار میکنند که بیحوصله یا بی‌انرژی هستند در حالیکه افسردگی یک شرایط کاملا نرمال و قابل درمان است.

دریافت کمک برای افسردگی در سرطان

افسردگی قابل درمان است. در زیر نشانه های رایج افسردگی آورده شده است. اگر هر یک از علائم زیر را برای بیش از 2 هفته مشاهده کردید، با پزشک خود در مورد درمان صحبت کنید. توجه داشته باشید که برخی از این علائم می تواند به دلیل مشکلات جسمی باشد، بنابراین مهم است که در مورد آنها با پزشک خود صحبت کنید.

علائم احساسی:

• احساس غم و اندوه که از بین نمی رود.
• احساس بی حسی عاطفی
• احساس عصبی بودن یا تحریک‌پذیری
• داشتن احساس گناه یا احساس بی لیاقتی
• احساس درماندگی یا ناامیدی، گویی زندگی معنایی ندارد.
• احساس کج خلقی، بدخلقی
• مشکل در تمرکز، احساس پراکندگی مغزیا ذهن
• گریه کردن برای مدت طولانی یا چندین بار در روز
• تمرکز بر نگرانی ها و مشکلات
• هیچ علاقه ای به سرگرمی ها و فعالیت هایی که قبلاً از آن لذت می بردید ندارید.
• لذت بردن از چیزهای روزمره مانند غذا یا بودن با خانواده و دوستان برایتان سخت است.
• فکر کردن به صدمه زدن به خود
• افکار خودکشی

تغییرات بدن:

• افزایش یا کاهش وزن ناخواسته که به دلیل بیماری یا درمان نیست.
• مشکلات خواب، مانند نخوابیدن، دیدن کابوس، یا زیاد خوابیدن
• ضربان قلب، خشکی دهان، افزایش تعریق، ناراحتی معده، اسهال
• تغییرات در سطح انرژی
• خستگی که از بین نمی رود.
• سردرد و سایر دردها 

اگر پزشک شما فکر می‌کند که شما از افسردگی رنج می‌برید، ممکن است به شما دارویی بدهد تا احساس تنش کمتری داشته باشید. یا ممکن است شما را به کارشناسان دیگر معرفی کنند. احساس نکنید که باید به تنهایی این احساسات را کنترل کنید. دریافت کمک مورد نیاز برای زندگی و سلامتی شما مهم است.

با این حال، اگر فکر خودکشی دارید، در مواقع اضطراری شماره  123 یا 1480 را شماره گیری کنید 123 شماره اورژانس اجتماعی و 24 ساعته است . 1480 مشاوره رایگان روانشناسی و از ساعت 8 صبح تا 10 شب میباشد. (یادتان باشد هنگام تماس با این شماره ها شارژ کافی داشته باشید)

سپاسگزاری در سرطان

برخی از افراد سرطان خود را به عنوان یک “صدای بیدارباش” می بینند. آنها به اهمیت لذت بردن از چیزهای کوچک در زندگی پی می برند،  به جاهایی می روند که هرگز نرفته اند، پروژه هایی را که شروع کرده بودند اما کنار گذاشته بودند تمام می کنند، آنها زمان بیشتری را با دوستان و خانواده می گذرانند و روابط از بین رفته را ترمیم می کنند.

ممکن است در ابتدا سخت باشد، اما اگر سرطان دارید سعی کنید به دنبال لذت زندگی خود باشید. به کارهایی که هر روز انجام می دهید و باعث لبخند شما می شوند توجه کنید. آنها می توانند به سادگی نوشیدن یک فنجان قهوه خوب، همراهی  با یک کودک یا صحبت با یک دوست باشند.

شما همچنین می توانید کارهایی را انجام دهید که برای شما خاص تر است، مانند حضور در طبیعت یا دعا کردن در مکانی که برای شما معنای خاصی دارد. یا ممکن است انجام بازی مورد علاقه شما یا پختن یک غذای خوب باشد. در هر صورت شما انتخاب میکنید و سعی کنید چیزهایی را که برای شما شادی می آورد، در آغوش بگیرید.

تنهایی در سرطان

افراد مبتلا به سرطان اغلب احساس تنهایی یا دوری از دیگران می کنند. این ممکن است به دلایل مختلفی باشد مانند:

• دوستان‌تان ممکن است به دیدار شما نیایند یا با شما تماس نگیرند.( گاهی اوقات پذیرش بیماری شما برای دوستانتان هم دشوار است و یا نمیدانند چه رفتاری داشته باشند که شما راحت باشید)
• ممکن است برای شرکت در سرگرمی‌ها و فعالیت‌هایی که قبلاً از آن لذت می‌بردید، احساس بیماری یا خستگی کنید.
• شما حوصله برقراری ارتباط را ندارید.
• حتی زمانی که با افرادی هستید که به آنها اهمیت می‌دهید، ممکن است احساس کنید که هیچ‌کس نمی‌فهمد در چه حالی هستید.

احساس تنهایی پس از درمان نیز طبیعی است. ممکن است حمایتی را که از تیم مراقبت سلامت خود دریافت کرده اید از دست بدهید. بسیاری از مردم این احساس را دارند که توری ایمنی آن‌ها برداشته شده است و کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند. این امری عادی است که هنوز احساس می کنید از برخی دوستان یا اعضای خانواده جدا شده اید. برخی از آنها ممکن است فکر کنند اکنون که درمان به پایان رسیده است، شما به زودی به حالت عادی باز خواهید گشت، یا ممکن است اطرافیان شما بخواهند کمک کنند اما نمی دانند چگونه.

به روش های مختلف به دنبال حمایت عاطفی باشید. این می تواند به شما کمک کند تا با سایر افراد مبتلا به سرطان صحبت کنید یا به یک گروه پشتیبانی بپیوندید که حضوری یا آنلاین شما را ملاقات می کند. یا ممکن است احساس بهتری داشته باشید که فقط با یک دوست نزدیک، یکی از اعضای خانواده، مشاور یا یکی از اعضای مذهبی یا جامعه روحانی خود صحبت کنید. کاری را که برای شما مناسب است انجام دهید.

احساس گناه در سرطان

اگر احساس گناه می کنید، بدانید که بسیاری از افراد مبتلا به سرطان این احساس را دارند. گاهی اوقات افراد خود را به دلایل زیر سرزنش می کنند:

• ناراحت کردن افرادی که دوستشان دارند.
• فکر می کنند که آنها به نوعی باعث زحمت هستند.
• کار خود را از دست داده اند.
• باید برای انجام مراقبت های سرطان هزینه کرد.
• احساس حسادت نسبت به سلامتی دیگران و شرمندگی از این احساس.
• انتخاب سبک زندگی که فکر می کنند می تواند منجر به سرطان شود.

به یاد داشته باشید که ابتلا به سرطان تقصیر شما نیست. هیچ کس نمی داند که چرا برخی از افراد به سرطان مبتلا می شوند در حالی که برخی دیگر نه . صحبت کردن درباره  احساسات‌تان  احتمالا باعث میشود که شدت بار منفی انها کم شود .اگر میخواهید با یک مشاور صحبت کنید یا به یک گروه پشتیبانی بروید، به پزشک خود اطلاع دهید.

وقتی احساس گناه می کنم که خودم باعث بیماری ام شده ام، به این فکر می کنم که بچه های کوچک چگونه سرطان می گیرند. این باعث می شود متوجه شوم که سرطان ممکن است اتفاق بیفتد و تقصیر من نیست. 

بکی